Nýlega féll áhugaverður dómur sem varðar bílastæðagjöld. Málavextir voru þeir að leigutakar á bílaleigubíl Brimborgar lögðu í bílastæði Hafnartorgs án þess að greiða fyrir. Rekstrarfélag Hafnartorgs fór fram á að Brimborg myndi upplýsa hverjir leigutakarnir voru svo félagið gæti sent þeim rukkun fyrir vangreiddu bílastæðisgjaldi ásamt innheimtukostnaði. Brimborg hafnaði því að upplýsa hverjir leigutakarnir voru og fór rekstrarfélagið þá fram á að Brimborg sem eigandi bifreiðarinnar yrði gert að greiða skuldina.
Hæstiréttur komst að þeirri niðurstöðu að Brimborg hafi verið heimilt að afhenda rekstrarfélaginu nauðsynlegar upplýsingar um leigutaka til að gæta hagsmuna sinna. Hins vegar var ekki fallist á að Brimborg hafi skuldbundið sig til greiðslu gjaldanna með því að synja rekstrarfélaginu um afhendingu upplýsinga og var Brimborg því sýknað.
Í niðurstöðu dómstólsins er lagt áherslu á að Brimborg hafði ekki sjálfkrafa skuldbundið sig til þess að greiða gjöldin sem eigandi bifreiðarinnar þar sem ekki er almenn regla í lögum um að skráður eigandi bifreiðar sé skyldur til að greiða gjöld vegna hennar án samþykkis eða umboðs.
Með öðrum orðum staðfestir Hæstiréttur að það eitt að bifreið sé lagt í gjaldskyld bílastæði án greiðslu leiði ekki sjálfkrafa til þess að hægt sé að gera kröfu á eigandann ef annar aðili var á bifreiðinni. Svo það sé heimilt þurfi annaðhvort lög að kveða á um slíka skyldu eigandans (eins og t.d. kveðið er á um vegna brota í umferðarlögum) – eða þá skýr samningur að liggja fyrir (t.d. milli bílastæðiseiganda og bifreiðareigenda – eða milli bifreiðareiganda og ökumanns).
Rétt er að taka fram að í ofangreindu máli var ágreiningur á milli tveggja fyrirtækja þar sem óumdeilt var að eigandi bifreiðarinnar (Brimborg) væri sannanlega ekki notandi bílastæðisins. Neytendasamtökunum er ekki kunnugt um að hafa fengið mál þar sem neytandi hefur fengið kröfu vegna vangreidds bílastæðisgjalds þar sem annar einstaklingur var ökumaður.
Vangreiðslugjöld
Mikið hefur verið kvartað yfir bílastæðagjöldum og þá ekki síst vangreiðslugjöldum en þau leggjast á bílastæðagjald sé krafa ekki greidd innan tilskilins tíma. Neytendsasamtökin hafa sent Seðlabanka Íslands fyrirspurn varðandi það hvort vangreiðslugjöld flokkist sem innheimtukostnaður eða ekki. Sé svo þarf að fylgja lögum og reglum um hámarksfjárhæð innheimtukostnaðar við innheimtu gjaldanna. Það að Hæstiréttur vísi í málinu til kostnaðar vegna vangreidds bílastæðisgjalds sem „innheimtukostnað“, gefur þeirri afstöðu byr undir vængi þótt dómstóllinn hafi ekki tekið beina afstöðu til þess.
Sjá meira hér.
